Rose is nu orthomoleculair dietist!
DieetPlaneet
Rose is nu orthomoleculair dietist!
Gepubliceerd op: 26-02-2019 19:30
Door: Rose Runderkamp-Schouten
Hoera! Ik ben geslaagd. Na een periode keihard leren mag ik mezelf orthomoleculair therapeut/diëtiste noemen. Ik volgde de versnelde opleiding bij Ortho Health Foundation. Deze is bedoeld voor BIG-geregistreerde professionals (denk aan fysiotherapeuten/ diëtisten/ artsen) die in korte tijd worden opgeleid.
Deze opleiding heeft mij wel veranderd. Na de vierjarige opleiding Voeding & Diëtetiek weet je de basis en ben je bereid een mening te vormen en een ‘kant op te gaan’. Ik weet nu; orthomoleculaire geneeskunde, dat is mijn richting! Heel veel is op z’n plek gevallen en ik kan nu veel beter denken in systemen en hoe het lichaam ECHT werkt. Zo ben ik bewust geworden wat vlees en zuivel met mijn lichaam deed en hoe dit mijn astma jarenlang verergerde. Na een astma-aanval werd mij geadviseerd om de medicijnen nooit meer te vergeten. Ik kreeg nog een prednisonstoot toe en ik zou daarna weer het vrouwtje zijn. Ik heb dit precies een maand volgehouden tot ik twee keelontstekingen kreeg. Aan alles voelde ik dat dit ook anders kon. Met de kennis van mijn opleiding heb ik alles geëlimineerd tot ik erachter kwam dat als ik een biefstukje at, ik met ademtekort ’s nachts in bed lag. En als ik gesport had, was dit minder. Bijzonder. Ook zette ik er 1 kg groente en fruit tegenover. Nu ging het nog beter! Enfin, mijn medicijnen liggen vanaf augustus al in de kast en ik hoop ze nooit meer nodig te hebben. En dit is slechts één verandering die ik heb doorgevoerd.
Hoe kan dit? Het lijkt er dus op dat de kwaliteit van het lichaam achteruitgaat, dat noemen wij celdegeneratie. Oftewel; achteruitgang van de werking van de lichaamscellen. Dit kan een gevolg zijn van langdurige tekorten aan vitale voedingsstoffen- en natuurlijk spelen stress en de slaapkwaliteit ook een grote rol. Het is een geleidelijk proces en dit hoeft ook niet direct tot klachten te leiden. Iemand met diabetes kan al heel lang problemen hebben in het lichaam maar hoeft niet direct iets te voelen van de achteruitgang van zijn of haar lichaam. Vaak wordt de verslechtering van de celkwaliteit pas na jaren merkbaar in de vorm van één of meer chronische aandoeningen. Naast de cellen kan het weefsel ook achteruitgaan. De langetermijnresultaten van orthomoleculaire voeding zijn vooral te danken aan het feit dat cel- en weefselachteruitgang en daarmee aandoeningen worden voorkomen.
In het geval van chronische aandoeningen, denk aan reuma of suikerziekte, zou het júist goed zijn om een duurzame oplossing te vinden voor deze aandoening. Hiervoor moeten we terug naar de basis; waarom worden we ziek? Hoe kunnen we de ziekte voorkomen? En wat moeten we doen als aandoeningen uit de hand lopen? Wat eigenlijk jammer is, is dat de geneeskunde zich vaak beperkt tot stabilisatie van de toestand. Vaak door het geven van medicijnen. Denk aan mijn voorbeeld met de astma. Wanneer we stoppen met deze medicijnen, blijven de symptomen toch aanwezig. Tot we de oorzaak aanpakken, in mijn geval; meer plantaardig en minder dierlijk eten en heel goed kijken hoe ik dit kan compenseren. Ik had veel minder klachten.
Het mooie is, je kunt met goede voeding, kijken naar de oorzaak en aanvullen van voeding en stoffen zóveel bereiken. Meer dan we denken! Het is belangrijker dan ooit, vooral nu!
De betekenis van orthomoleculair
Ik heb deze weken heel vaak de vraag gekregen ‘maar wat is nou orthomoleculair!?’, dus het leek me leuk om hier wat over te vertellen. De term ‘orthomoleculair’ is afgeleid van het Griekse woord orthos wat ‘juist, recht of gezond’ betekent en moleculair wat staat voor ‘de moleculen betreffende’. In deze geneeskunde streven wij er door eigenlijk naar om het lichaam de stoffen aan te bieden, die het optimaal kan gebruiken en verwerken om gezondheid te behouden of te herstellen.
Ik heb geen astmamedicatie meer nodig
Deze opleiding heeft mij wel veranderd. Na de vierjarige opleiding Voeding & Diëtetiek weet je de basis en ben je bereid een mening te vormen en een ‘kant op te gaan’. Ik weet nu; orthomoleculaire geneeskunde, dat is mijn richting! Heel veel is op z’n plek gevallen en ik kan nu veel beter denken in systemen en hoe het lichaam ECHT werkt. Zo ben ik bewust geworden wat vlees en zuivel met mijn lichaam deed en hoe dit mijn astma jarenlang verergerde. Na een astma-aanval werd mij geadviseerd om de medicijnen nooit meer te vergeten. Ik kreeg nog een prednisonstoot toe en ik zou daarna weer het vrouwtje zijn. Ik heb dit precies een maand volgehouden tot ik twee keelontstekingen kreeg. Aan alles voelde ik dat dit ook anders kon. Met de kennis van mijn opleiding heb ik alles geëlimineerd tot ik erachter kwam dat als ik een biefstukje at, ik met ademtekort ’s nachts in bed lag. En als ik gesport had, was dit minder. Bijzonder. Ook zette ik er 1 kg groente en fruit tegenover. Nu ging het nog beter! Enfin, mijn medicijnen liggen vanaf augustus al in de kast en ik hoop ze nooit meer nodig te hebben. En dit is slechts één verandering die ik heb doorgevoerd.Elk mens is anders
Dat wil niet zeggen dat mensen maar moeten experimenteren en moeten stoppen met medicijnen. Dat zal en mag ik nooit aanraden en moet altijd in goed overleg. Maar ik zie het wel als mijn missie om te laten zien hoe het OOK kan. Ieder lichaam is anders en het is echt een puzzel soms welke voeding het beste bij mensen past, maar er zijn manieren.Ongezonde cellen
Tijdens de opleiding kreeg ik ook een grafiek te zien, waardoor ik beseft heb waarom voeding NU belangrijker is dan ooit. De levensverwachting neemt namelijk toe bij zowel mannen als bij vrouwen. Maar de kwaliteit van onze gezondheid en daarom dus de gezonde levensverwachting gaat in de laatste jaren drastisch achteruit. Zie de foto in dit bericht.Hoe kan dit? Het lijkt er dus op dat de kwaliteit van het lichaam achteruitgaat, dat noemen wij celdegeneratie. Oftewel; achteruitgang van de werking van de lichaamscellen. Dit kan een gevolg zijn van langdurige tekorten aan vitale voedingsstoffen- en natuurlijk spelen stress en de slaapkwaliteit ook een grote rol. Het is een geleidelijk proces en dit hoeft ook niet direct tot klachten te leiden. Iemand met diabetes kan al heel lang problemen hebben in het lichaam maar hoeft niet direct iets te voelen van de achteruitgang van zijn of haar lichaam. Vaak wordt de verslechtering van de celkwaliteit pas na jaren merkbaar in de vorm van één of meer chronische aandoeningen. Naast de cellen kan het weefsel ook achteruitgaan. De langetermijnresultaten van orthomoleculaire voeding zijn vooral te danken aan het feit dat cel- en weefselachteruitgang en daarmee aandoeningen worden voorkomen.